[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Caleb wychodzi parę godzin póz
niej, wysysając nadzieję z moich płuc,jak idzie. Zamknij wszystkie drzwi i zadzwoń do mnie, jak będzie mnie potrzebować, dobra? Potakuję, zagryzając dolną wargę.Nie chcę być sama, lecz jestem zbyt zawstydzona, żebypoprosić go, aby został dłużej. Do zobaczenia jutro. Zachęcam go do pozostania, przyglądając się jego pięknejtwarzy.On wydaje się wahać i przez chwilę myślę, że to działa. Co jest?  szepczę.Proszę, niech sobie nie przypomina.Proszę, niech sobie przypomni. Nic& tylko mam poczucie, jakbyśmy robili to wcześniej  d�j� vu, wiesz?Wiem, ponieważ zawsze tak odbywały się nasze pożegnania, kiedy byliśmy razem.Onnigdy nie został na noc, bo nigdy mu nie pozwoliłam. Cóż, pa. Pa  mówię.Robię sobie filiżankę herbaty i sadowię się na kanapie.Już raz go straciłam przez mojewewnętrzne zepsucie.Moje kłamstwa zaczęły rozwiązywać się jeden po drugim, aż był ontak przytłoczony ich rozmiarami, że spojrzał mi w oczy i pożegnał się na zawsze.Pamiętam,że czułam otępienie, patrząc jak wychodzi, a potem przez resztę dnia, dopóki nie zdałamsobie sprawy, że on już nie wróci.Nigdy.Wtedy mury mojej emocjonalnej tamy zawaliły sięna mnie.Cierpienie, przez który przeszłam było tak mocne i palące przez pierwsze sześćmiesięcy, dominując każdy dzień jak ból gardła.Po tym stał się stałym bólem, nieobecnością,która nigdy nie opuściła moich kości.Caleba nie było, Caleba nie było, Caleba nie było&Nawet teraz, gdy znowu był w moim życiu, wciąż czułam jego nieobecność.Wiedziałam,że mój czas był pożyczony i za niedługo ostry ból znowu się zacznie.Będzie to tylko kwestiaczasu, kiedy dowie się on o naszej przeszłości i mojej pętli kłamstw.Decyduję się chwycić dzień.Jeżeli mój czas jest krótki, równie dobrze mogę być z nim takdużo, jak to możliwe.Podnoszę telefon i wykręcam numer jego mieszkania.Nie odebrał,więc nagrywam mu wiadomość, prosząc go, żeby do mnie oddzwonił, co robi około dziesięćminut póz
niej. Olivia? Wszystko w porządku? Nic mi nie jest. Zbywam jego zmartwienie machnięciem ręki, jakby mógł mniezobaczyć. Przyjdę do ciebie  mówię szybko. Nie chcę być sama, a ty i tak obiecałeś miobiad.Czekam, wstrzymując oddech.Następuje cisza, podczas której zaciskam wargi i zamykam oczy.Może ma plany z Leah. Z
wietnie  mówi w końcu. Lubisz befsztyk? Lubię tylko mięso. Wzdrygam się, gdy on się śmieje. Podaj mi wskazówki.Zapisuję serię autostrad i ulic, które wymawia i odrzucam długopis na bok.Znam budynek,który opisuje.Był to typ budynku, którego nie można było przegapić, kiedy przejeżdżało sięprzez kanał wodny by dotrzeć do sznura eleganckich kawiarni i butików, które stały wzdłużplaży.Miał przynajmniej trzydzieści pięter, kawał nieruchomości błyszczącej jak Australia.Gdy przyjeżdżam, podaję kluczyki do mojego %7łuka parkingowemu i wchodzę dochłodnego holu.Wita mnie odz
wierny.Jego spojrzenie zaczyna się na moich stopach i powoli podnosi siędo twarzy.Widziałam te spojrzenie milion razy u przyjaciół Caleba.Byłam wśród nich, ale niejedną z nich.Ich wzroki nastrojone były na Laboutina i Gucci ego, więc kiedy pojawiałam sięw mojej gotowej odzieży, ich spojrzenia prześlizgiwały się, jakbym ich nudziła.Większość ichrozmów zaczynała się tak  Kiedy spędzałem wakacje we Włoszech w zeszłym roku&  albo Nowa żaglówka tatusia&  , których byłam cichym słuchaczem, nigdy nie opuszczającFlorydy, zwłaszcza na zabawkowym szkunerze mojego leniwego tatusia.Mój tatuś byłfacetem, który rzucał pustymi butelkami po piwie na dobry los innych ludzi.Kiedy poskarżyłam się na to Calebowi, udzielił mi lekcji o sztuce snobizmu. Patrz na nich, jakbyś znała ich sekrety i uważasz ich za nudnych.Pierwszy raz, gdy spojrzałam z góry na spadkobierczynię, zapytała mnie, gdzie kupiłammoje buty. W Payless6  odparłam. Nie jest to zabawne, że nasze buty są identyczne, jednakcena, jaką zapłaciłaś za swoje mogłaby wyżywiać przez miesiąc mały kraj?  Caleb zachłysnąłsię swoim koktajlem krewetkowym, a spadkobierczyni już nigdy więcej się do mnie nieodezwała.Poczułam chorą moc.Nie trzeba było być bogatym i ważnym, żeby kogośonieśmielić, wystarczało być tylko krytycznym.Nie patrzę wprost na odz
wiernego, ale mrugam szybko w jego kierunku, jakby mniedrażnił.On się uśmiecha. Odwiedza, panienka?  Odwieeeeedza, panieeenka? Caleba Drake a  mówię. Może mu pan powiedzieć, że jest tutaj Olivia?  Wtedysłyszę otwierające się drzwi windy, a Ricky Ricardo kiwa głową do kogoś ponad moimramieniem. Olivia  mówi Caleb, kładąc rękę na dole moich pleców.Podskakuję lekko na jegodotyk.On uśmiecha się do odz
wiernego.6Payless  strona online, gdzie można zakupić buty oraz torby. Ten facet oszukuje w pokerze.Kompletnie ze mnie wyłudził sto dolarów w zeszłymtygodniu. Mały palant uśmiecha się promiennie w odpowiedzi.Czemu uwaga od Calebazamieniała ludzi w żyjące świetliki? Proszę pana? Było to najuczciwsze sto dolarów, które zarobiłem.Caleb uśmiecha się ironicznie i prowadzi mnie do windy. Spędzasz czas z personelem?  pytam, jak drzwi zamykają się za nami. Gram z nimi w pokera we wtorki  mówi, patrząc na mnie bokiem. Co? Lubię ich.%7ładnego udawania.Poza tym nie pamiętam żadnych swoich innych przyjaciół. Pozwala mipierwszej wyjść z windy, po czym idzie za mną.Mam przeczucie, że patrzy na mój tyłek. Jest piękne  te miejsce.Robi minę. Nie bardzo przytulne, co? Jest trochę macho kawalerskie. Cóż, jesteś taki i taki, więc pasuje. Jestem pewien, że mógłbym kupić dom za to, co zapłaciłem za to. I minivan  uśmiecham się szeroko.Krzywi się. Tego nie jestem taki pewien. Oto tutaj  mówi, zatrzymując się przy 749. Nie onieśmiel się osiemnastostopowymsufitem i plazmowym telewizorom  są godne podziwu, ale nieprzerażające.Wchodzę za nim do salonu.Jego mieszkanie jest imponujące.Przedpokój, jak się okazuje, jest tak wielki jak mojasypialnia [ Pobierz całość w formacie PDF ]