[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Eleli Koghe widząc, że duchy nie rozumieją jego słów, na migi począł zapraszać do swojej wioski.Wkrótce wszyscy w największej zgodzie szli ścieżką w górę zbocza.- Jesteś ranny? - z niepokojem zapytał Smuga, gdy tylko mógł się zbliżyć do marynarza.- Wytrzymałeś wspaniale! Nigdy bym się nie spodziewał, że wykażesz tak niezwykłe opanowanie.- Ranny?! - zdziwił się Nowicki.- Nie, po takim strzale można być tylko nieboszczykiem.Mój nowy koleżka ma celną łapę.Wymierzył prosto w serce! Nie patrz pan na mnie jak na wariata! Mój staruszek zawsze mówił: ucz się, Tadek, a nauka odpłaci ci się stokrotnie.Faktycznie tak się też stało.- Co ty wygadujesz?! - zaniepokoił się Smuga, uważnie spoglądając na marynarza.- Dziennik pokładowy ocalił pana! - zawołał Tomek, który słuchając wyjaśnień, domyślił się wszystkiego.- Dziennik pokładowy?! - zdumiał się Smuga.- A jakże! Chciałem się poduczyć sporządzania ciekawych raportów - wyjaśnił marynarz.- Toteż noszę w kieszeni podręczny dziennik, w którym wpisuję swoje wachty, a Tomek mi poprawia.- Do diabła, przecież ten notes uratował ci życie! - rzekł Smuga, ściskając ramię kapitana.- Masz pan najlepszy dowód, jaka nagroda spotyka człowieka garnącego się do nauki - dodał Nowicki.Tomek zaraz wycofał się, aby poinformować resztę towarzystwa o szczęśliwym trafie, wszyscy, bowiem drżeli o życie odważnego marynarza.Krajowcy nieraz zatruwali strzały, wtedy najmniejsza nawet rana mogła grozić śmiercią.Niebawem wojownicy Tawade doprowadzili karawanę do wioski na ostro ściętym górskim cyplu.Nastąpiły uroczyste mowy powitalne, uzupełniane gestami, po czym "białe duchy" zostały zaproszone do emone w celu wypalenia ceremonialnej fajki.Smuga obdarował starszyznę wioskową drobnymi podarunkami i poprosił wodza o pozwolenie na rozbicie obozu w pobliskiej dolinie.Chmara wojowników i kobiet poprowadziła podróżników do miejsca wybranego na obozowisko.Wspólna uczta, na którą zabito parę świń, trwała do późnej nocy.Biali podróżnicy rozpoczęli badania i łowy w rozległym kraju Tawade.Groźni wojownicy zachowywali się przyjaźnie.Dzięki temu większość tragarzy Mafulu pozostała przy łowcach.Wilmowski czynił usilne starania, aby obydwa wrogie plemiona zawarły ze sobą pokój.Obawa przed "białymi duchami", ich huczące kije oraz "czarodziejska moc" Tomka nakłoniły wojowniczych Tawade do ustępstw.Zgodzili się wziąć okup za przerwanie wojny.Po długich targach ostatecznie ustalono, że Tawade uwolnią uprowadzone kobiety Mafulu, a ci ostatni dadzą im w zamian dwadzieścia dużych świń.Wilmowski, uradowany takim obrotem sprawy, dołożył do okupu dziesięć stalowych noży, pięć lusterek, pięć siekier, trzy garście muszli oraz dwadzieścia naszyjników ze szklanych korali.Wprawdzie Mafulu twierdzili, że podstępni Tawade zwrócili im tylko najstarsze kobiety, ale mimo to działania wojenne ustały.Dobrodziejstwa, jakie pokój wszędzie przynosi, nie dały zbyt długo czekać na siebie.Wojownicy, a nawet kobiety i dzieci, gromadnie przychodzili do obozu łowców.Początkowo w trwożliwym skupieniu przyglądali się gromadzonym okazom flory i fauny.Potem, ośmieleni przez rezolutną Sally, samorzutnie zaczęli znosić do obozu różne rośliny i zwierzątka.Sally nie poprzestała na tym; nad pobliską rzeką fruwały chmary wspaniałych motyli, nauczyła wiec dzieciarnię, w jaki sposób należy je chwytać, aby nie ulegały uszkodzeniu, i wkrótce posiadała już interesującą kolekcje.Smuga, Tomek i Nowicki z zapałem polowali na rajskie ptaki.Zapuszczali się w ostępy nie nawiedzane przez krajowców i prawie z każdej wyprawy przynosili cenne łupy.Dzięki tak szeroko zakrojonym łowom Bentley z Wilmowskim zapracowani byli od świtu do nocy, a preparatorzy często nie opuszczali polowej pracowni nawet po zapadnięciu zmroku.Zabezpieczenie oraz konserwacja okazów łatwo ulegających zepsuciu pochłaniały ich bez reszty.Natasza większość wolnego czasu poświęcała udzielaniu ambulatoryjnej pomocy krajowcom, gnębionym przez różne choroby.Toteż Tawade coraz chętniej przychodzili do obozu, a ich niemal dziecinna ciekawość sprawiała łowcom wiele kłopotów.Asystowali podróżnikom przy goleniu, myciu i ubieraniu, obserwowali ich w czasie jedzenia i pracy.Najzwyklejsze przedmioty codziennego użytku wprawiały ich w podziw, we wszystkim węszyli jakieś niezwykłe czary.Natrętna ciekawość krajowców najbardziej dawała się we znaki Sally i Nataszy, które nawet myć się musiały w szczelnie zasłoniętym namiocie.Wilmowski nie zaniedbywał badań etnograficznych.Uważne obserwacje nasunęły mu podejrzenia, że Tawade jeszcze uprawiają kanibalizm.W pobliżu wioski bieliły się ludzkie kości.Były to prawdopodobnie szczątki pokonanych wrogów.Tawade również pozbywali się rodziców, gdy ci wskutek starości tracili siły do pracy i walki.Wprawdzie nikt własnoręcznie nie pozbawiał życia swego ojca czy matki i zazwyczaj zwracał się do przyjaciół z sąsiedniej wioski o oddanie mu tej "przysługi", lecz starcy doskonale wiedzieli, że nadchodzi ich ostatnia chwila i nawet brali udział w ucztach pożegnalnych.Nie budziło to w starcach grozy, w swoim czasie, bowiem postąpili oni tak samo wobec własnych rodziców.Uczynni sąsiedzi zwracali krewnym kości zabitego, ci zaś pieczołowicie przechowywali je w swoich szałasach.Często syn podkładał sobie pod głowę czaszkę ojca; w ten sposób okazywał mu swoją cześć i podczas snu mógł otrzymywać od niego dobre rady.Rzecz oczywista, że Wilmowski chciał przeciwstawić się barbarzyńskim zwyczajom.Zaledwie jednak rozpoczął z Tawade ostrożne rozmowy, poprawne stosunki z krajowcami natychmiast uległy pogorszeniu.Najpierw mężczyźni, potem kobiety i dzieci przestali przychodzić do obozu.Łowcy od razu zauważyli zmianę w zachowaniu krajowców.Toteż najbliższego wieczoru Wilmowski zawołał Ain'u'Ku do swego namiotu.- Czy wiesz, dlaczego Tawade zaczęli nas unikać? - zapytał boss-boya.Mafulu zalękniony opuścił głowę i szepnął:- Być mnóstwo źle.Czarownicy mówią, że wasza zaklinać dusze ludzi w martwe ptaki i kwiaty, all right! Wilmowski spochmurniał.Po chwili znów zapytał:- Kogo z nas czarownicy posądzają o to?Boss-boy trwożliwie obejrzał się na wejście do namiotu
[ Pobierz całość w formacie PDF ]