Perez Reverte Arturo Terytorium Komanczow.WHITE

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Przestały notować, pani dzie-kan niespokojnie spojrzała na zegarek. To były wojny w klasycznym stylu: re-presje, wyrzynane narody, gwałcone kobiety, palone zbiory.Rany, które krwawiądo dzisiaj.Pomyślcie, zaledwie sto lat temu Sarajewo było miastem tureckim.W Europie stosy inkwizycji, zdobycie Grenady, ofiara stu panien, noc św.Bar-42tłomieja, spiski bojarów, Cr�cy, Waterloo, rozbitkowie Niezwyciężonej Armadyzamordowani na wybrzeżach Irlandii, drugi maja, to wszystko są sprawy odle-głe, przesiane przez sito czasu, zaakceptowane jako część przeszłości, która niema żadnego fizycznego związku z terazniejszością.A na Bałkanach wspomnie-nia są żywsze.Pradziadkowie ludzi, którzy teraz walczą, zabijali się w imię PortyOtomańskiej albo cesarskiego Wiednia.Konflikt serbski był zarzewiem pierw-szej wojny światowej, a podczas drugiej potworności czynione przez chorwac-kich ustaszów z jednej, a serbskich czetników z drugiej strony odświeżyły tra-dycję krzywdy i krwi.Tam w każdej rodzinie znajdzie się pradziadek zarżniętyprzez Turków, dziadek zabity w okopach w 1917 roku, ojciec rozstrzelany przeznazistów, ustaszów, czetników czy partyzantów.A od trzech lat dochodzi do tegosiostra zgwałcona przez Serbów w Vukovarze, syn torturowany w Mostarze przezChorwatów, kuzyn zarąbany przez Muzułmanów w Gorni Vakuf.Tam mówiłBarl�s swoim młodym słuchaczom każdy sukinsyn ma pełną jasność, wszystkojest bardzo świeże.Dlatego Bałkany weszły w wiek dwudziesty zbroczone krwiąi tak samo wejdą w wiek dwudziesty pierwszy, choćby minister Solana opowiadałwam najpiękniejsze bajki.Serbski nacjonalizm, wszyscy jego ideologowie-inte-lektualiści, starający się umywać ręce teraz, kiedy widzą zbrodnie Miloszeviciai Karadżicia, do których sami doprowadzili, obudzili te duchy, żeby stawić czołotym, którzy nie chcieli wojny.I ten tak zwany Zachód, to znaczy wy i ja, dali-śmy na to przyzwolenie.Zostały zastosowane najbrudniejsze metody przy mil-czącej zgodzie Europy, niezdolnej, żeby walnąć pięścią w stół i postawić tamętemu barbarzyństwu.Europejska dyplomacja, bezwstydna i tchórzliwa, nagradza-jąca serbską agresję bezkarnością, jakby chciała ożywić zmarłego przyklejaniemplastrów, doprowadziła do tego, że najpierw Chorwaci, a potem bośniaccy Mu-zułmanie też wsiedli na wózek etnicznej czystki i rzezi.Ponieważ skurwysyństwopopłaca, pomyśleli, bądzmy raczej kanaliami niż pokornymi ofiarami pędzonymina rzez.Potem podłość ludzkiej natury rozprzestrzeniła się błyskawicznie i doko-nała reszty roboty, i tak sprawy wyglądają.Właśnie wam opowiedziałem, co siędzieje w Bośni, drogie dzieci.A raczej drogie dziewczynki.Wszystkiego najlep-szego. Gdyby żona odeszła beze mnie, nie miałby kto się nią zaopiekować powtórzył Chorwat.Barl�s popatrzył na tępą i ponurą twarz stojącego przed nim człowieka.Miałgo dosyć, miał dosyć jego żony i jego zagrody.Miał dosyć tłumaczenia, dosyćsłów.Tak czy inaczej, Bijelo Polje leży zbyt daleko od wszelkich wydziałówdziennikarstwa.Tutaj słowa są zbędne. Jeśli Armija tu dotrze powiedział, podejmując ostatnią próbę też niktsię nią nie zaopiekuje.Mężczyzna odwrócił głowę i patrzył na swoją żonę.Potem, jakby zawstydzo-ny, opuścił głowę i ręką wskazał na zagrodę.43 To wszystko, co mam.Barl�s powoli skinął głową, ostatni raz rzucił okiem na dzieciaki i odszedłw kierunku nissana.Czasem, pomyślał, czując spojrzenia mężczyzny i dzieci naplecach, brak rodziny czy kogokolwiek na świecie, kto by się o człowieka martwił,może być szczęściem.Wtedy można ocaleć, zabić, umrzeć, a nawet pęknąć w spokoju.V.Niektóre kobiety mająWarkot silnika samolotu rozbrzmiewał w całej dolinie.Barl�s wiedział, że sąna nim insygnia Narodów Zjednoczonych, ale instynktownie spojrzał na pobliskiedrzewa, w poszukiwaniu miejsca, gdzie mógłby się schronić.Trzy lata wcześniej,w Vukovarze, powoli lecący serbski MIG 21 zaskoczył go w identycznej sytuacjijak teraz, kiedy szedł do samochodu po zapasową baterię.Tamten samolot po-jawił się nagle, gdy Barl�s był zupełnie odsłonięty, w szczerym polu.Ucieczkanie miałaby sensu, stał więc bez ruchu zdjęty strachem, patrząc do góry i ściska-jąc niepotrzebną baterię w dłoni, podczas gdy samolot przechylił się na skrzydło,żeby zidentyfikować samotną, nieruchomą sylwetkę i litery TV namalowane nadachu stojącego w pobliżu samochodu.Barl�s zapamiętał na zawsze złowrogikadłub w barwach maskujących, odbicie słońca na blachach i postać pilota, po-chylającego się, żeby mu się przyjrzeć.Potem MIG zrzucił bomby gdzieś dalej,na stare miasto, na inny, ważniejszy cel.Kiedy Barl�s dotarł do nissana, dalej myślał o Vukovarze, chorwackim Stalin-gradzie.Jesienią 1991 miasto było burzone dom po domu, a w niektórych z nichwłaśnie bywali M�rquez i on [ Pobierz całość w formacie PDF ]

download * ebook * pdf * do ÂściÂągnięcia * pobieranie

Tematy