[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Neurofizjologowie i psychofizycy również używają uwzględniającego treść nastawienia intencjonalnego i dopiero później przechodzą do nastawienia projektowego.Koncepcja systemów intencjonalnych jest względnie jednolita.Nie zakłada świadomości, moralności, czy też boskiego pochodzenia rozpatrywanych systemów.Łatwiej jest rozpatrywać możliwość bycia maszyny systemem intencjonalnym, niż możliwość jej rzeczywistego myślenia, bycia świadomą lub moralnie odpowiedzialną.Jeżeli rozważamy jakiś podmiot jako posiadający umysł, duszę lub moralność, to podmiot taki zawsze będzie systemem intencjonalnym.Dennetta interesuje pytanie: “Co będzie prawdą o ludziach mających przekonania przez wzgląd na samo tylko ich bycie systemami intencjonalnymi, ze zdolnością do komunikowania się?”[21] Systemy intencjonalne obdarzone językiem i zdolne do komunikowania się są subklasą systemów intencjonalnych.Dodatkowych narzędzi dla zdobycia wiedzy na temat umysłu i zdarzeń mentalnych może dostarczyć określenie ram teorii świadomości.Teorię taką Dennett wiąże ze zdolnością językową, którą rozpatruje w perspektywie teorii ewolucji, jako środek adaptacji do środowiska.Tylko komunikowanie przekonań prawdziwych ma wartość dla przetrwania jednostki lub gatunku.Zafałszowana komunikacja nie jest dobrym ostrzeżeniem innych systemów intencjonalnych o zbliżającym się niebezpieczeństwie i konieczności wybrania odpowiedniego w tym wypadku mechanizmu działania obronnego.Prawdziwość przekonań definiowana jest w następujący sposób: “Jestem przekonany, że p.” implikuje “Powinno się być przekonanym, że p.” Jeżeli twierdzę, że p lub jestem przekonany, że p to zakładam, że mogę podać dowody prawdziwości p i dowody na to, że rzeczywiście jestem przekonany, że p.Moja wypowiedź powinna być więc adekwatna do stanu moich przekonań.Są to dwa warunki dotyczące prawdziwości przekonań i adekwatności do nich wypowiedzi.Na ogół warunki te uzupełniają się, ale mogą też być z sobą w konflikcie.Jeżeli chcemy użyć koncepcji intencjonalności do rozpatrywania pewnego systemu musimy przyjąć nastawienie intencjonalne, zgodnie z którym system może mieć błędne przekonania.Dla systemów intencjonalnych, które mogą się komunikować, najlepszym sposobem sprawdzenia poprawności lub błędności ich przekonań jest ocena ich wypowiedzi.Systemy takie nie są jednak perfekcyjnie racjonalne i mogą wypowiadać przekonania niezgodne z danymi empirycznymi, sprzeczne z innymi przekonaniami lub sprzeczne wewnętrznie.Należy więc przypisać im pewien zbiór przekonań nieracjonalnych.Podejście fenomenologiczne zakłada, że introspekcja dostarcza danych niedostępnych badaniom zewnętrznym, prowadzonym z przyjęciem nastawienia intencjonalnego.Kiedy jednak podmiot dokonujący introspekcji komunikuje dane introspekcyjne nie wiemy, czy jego przekonania są słuszne, czy też błędne.Dla właściwej oceny musimy użyć danych innych niż fenomenologiczne i wyjaśnienie nasze przestaje być wyjaśnieniem fenomenologicznym.Wywołuje to problem oceny przekonań systemu.Pomocne w jego rozwiązaniu może być rozważenie pewnego zbioru transformacji T przekształcających jedne przekonania w inne.Należy zdeterminować Ts dla każdego systemu S.Wtedy wiedząc, że S jest przekonany, że p będziemy zdolni zdeterminować o czym jeszcze przekonany jest S.Jeżeli system jest racjonalny idealnie, to przekonany będzie, co do każdej logicznej konsekwencji swych przekonań i nie będzie miał przekonań fałszywych.Wiemy, że żaden system intencjonalny nie jest racjonalny idealnie, więc zbiór transformacji T, dla każdego systemu wykazywał będzie pewne braki.Będzie on jednak zbiorem do pewnego stopnia spójnym i nie będzie zbiorem pustym
[ Pobierz całość w formacie PDF ]