[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Gdy wróciłem do siebie, obóz już spał, las szumiał groźnie, basem.Jak w atramencie myłem się w czarnej wodzie jeziora.Nie chciało mi się zapalać świeczki, rozebrałem się po omacku, wdziałem na siebie pidżamę.Wygładzając śpiwór trafiłem ręką na pudełko po papierosach.Było jakieś wilgotne i przykleiło mi się do dłoni.Wyrzuciłem je z namiotu i rozchyliłem śpiwór, żeby wśliznąć się w jegoprzytulne wnętrze, gdy tknęła mnie przerażająca myśl.Zapaliłem elektryczną latarkę i wyskoczyłem na dwór.Nie omyliłem się.W pudełeczku po „grunwaldach" znajdowała się odrobina słodkiego dżemu, na którym roiły się wielkie, czerwone mrówki.Wystarczy, że jedna taka mrówka ukąsi, a wyskakuje bąbel jak po ukąszeniu widliszka.Oświetliłem wnętrze śpiwora.Na białym prześcieradle łaziło kilkanaście mrówek.Jakby czekały, abym ofiarował im swoją osobę.„Grunwaldy" palił.Chudy Genek.Nie miałem więc wątpliwości, kto był sprawcą tego złośliwego kawału.Ktoś spłoszył go w chwili, kiedy wysypywał mrówki z pudełeczka i dlatego — na moje szczęście — pudełko pozostało w śpiworze.Wyciągnąłem z namiotu prześcieradło i starannie wytrzepałem je w.lesie.Pogroziłem pięścią w stronę stojącego na uboczu namiotu „rybaków".— Mości panowie, między nami -— wojna.W nocy spałem bardzo źle.Ciągle wydawało mi się, że chodzą po mnie wielkie, czerwone mrówki, że za chwilę któraś z nich ukąsi mnie boleśnie.5TAJEMNICA GROBÓW JAMOWYCH — ZAGADKOWA KRADZIEŻ - „MIAŁA BABCIA FIGUSA" — KTO BYŁ ZWYCIĘZCĄ? — SPÓR O GOTÓW —.LIPA" — CO SIĘ STAŁO TEJ NOCY?'— „WIERNA MIŁOŚĆ AŻ DO GROBU" — CZY STAJEMY SIĘ CORAZ GORSI?.Powstanie na naszych ziemiach kultury grobów jamowych próbowano łączyć z najazdem ludności germańskiej.Uważano, że na południu twórcami grupy przeworskiej byli Wandalowie, którzy tu przybyli z północnej Jutlandii, z maleńkiego półwyspu Yendsyssel.Na północ zaś, na Pomorze, przybyli Burgundowie z wyspy Bornholm i im to zawdzięczać należy grupę oksywską.Albowiem właśnie u Burgundów i Wandalów panowały w owym czasie podobne zwyczaje chowaniazmarłych.Tymczasem jednak w miarę postępu badań archeologicznych wyszło na jaw, że budowanie grobów jamowych występuje u nas jeszcze w czasach daleko wcześniejszych niż u Wandalów czy Burgundów.A poza tym — co jest w tej sprawie chyba najważniejsze — okazało się, że całaspuścizna kulturalna tego okresu, a więc wyroby gliniane i metalowe, zupełnie wyraźnie nawiązują do niedawnej przeszłości, do kultury pomorskiej i łużyckiej.Innymi słowy, nie mamy w tym wypadku doczynienia z jakąś nową, przybyłą ludnością, ale z tubylcami.Potomkowie tej samej ludności, która dawniej chowała zmarłych w grobach skrzynkowych, teraz — zapewne pod wpływem nowych wierzeń religijnych lub nowej mody — poczęli chować swych zmarłych w grobach jamowych.Buchnął hałas.Obok mojego namiotu przemknęły motocykle „rybaków".„Mój Boże — westchnąłem — jak uczeni nazwą kiedyś kulturę naszej epoki?"—- Figus? — zapytał Andrzej.Stara Rzyndowa z powagą przytaknęła.— Figus zginął, panie doktorze -— (biedaczysko, nigdy nie mogła pojąć, dlaczego „doktor" Andrzej nie zna się na leczeniu żylaków).— I nic więcej? Na pewno nic więcej?— Nie, panie doktorze.Tylko ten figus.Milczała dłuższą chwilę, a potem poczęła opowiadać z niezwykłym ożywieniem:— Moje trzy figusy sławne były na cała okolicę.Jednego razu aptekarzowa z Bytowa na ryby nad nasze jezioro z mężem przyjechała i zaraz jeden chciała ode mnie kupić.Ja bym sprzedała, ale Alfred się rozgniewał.„Moje figusy będziesz sprzedawać? -— krzyczał.— To lepiej już sprzedaj moją głowę".A ja mu na to: „Przecie za twoją głowę nawet złamanego grosza nikt nie daje.A za figus."Parsknęliśmy śmiechem.Rzyndowa rada, że skupia na sobie uwagę wszystkich, przysiadła skromnie na brzeżku ławki przy stole.Jedliśmy śniadanie.Przyniosła ziemniaki i oczywiście, podobnie jak wczorajszy obiad, śniadanie upływało pod znakiem figusa.Wysoka, chuda, z pociągłą, wyschła twarzą i nieco orlim nosem, nad którym zwisały kosmyki siwych włosów, wyglądała chyba jak czarownica
[ Pobierz całość w formacie PDF ]