Prawo przycišgania Simone Elkeles

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.To prawda, że wyrzucili cię z poprzedniej szkoły,bo pobiłeś jakiegoś chłopaka?Byłem w tamtej szkole tylko trzy dni, a ludziejuż gadają. Właściwie to byli trzej goście i pitbull żartuję, ale chyba się nie połapała, bo otwieraszeroko buzię, zaszokowana. Aoł! klepie mnie znowu. To w Meksykumożna przyprowadzać psy do szkoły?Lacey jest bardziej tępa niż burrito bez fasoli. O tak.Ale tylko pitbulle i chichuachua. Fajnie by było, gdybym mogła wziąćPuddlesa do szkoły! Znowu klepie mnie wramię.Kusi mnie, żeby też ją poklepać.Przynajmniej by wiedziała, jakie to wkurzające. Puddles to mój labradoodle.Co to, do diabła, jest labradoodle? Nie wiem,ale założę się, że pitbull mojej kuzynki Lanyzjadłby Puddlesa labradoodle a na obiad. Twój brat to ten facet, który odwiózł cię doszkoły w poniedziałek rano? pyta Madison. Tak odpowiadam, gdy zajeżdżamy naparking przed warsztatem. Moja koleżanka Gina mówiła, że widziaławas w gabinecie dyrektora.Twoi rodzicewyjechali z miasta? Mieszkam z bratem.Reszta rodziny wróciłado Meksyku.Nie ma potrzeby opowiadać jej historii życia.Nie musi wiedzieć, że mój ojciec zginął wporachunkach dilerów, kiedy miałem cztery lata,a mi am� praktycznie wykopała mnie z domu doAmeryki.Madison jest w szoku. Mieszkasz z bratem? Bez rodziców? Bez. Ale z ciebie fuksiarz wzdycha Lacey.Mnie rodzice ciągle siedzą na karku, a siostra jestświruską.Często uciekam do Madison.Jestjedynaczką, a jej starych nigdy nie ma w domu.Madison patrzy we wsteczne lusterko.Nawzmiankę o rodzicach sztywnieje na ułameksekundy, ale potem znowu się uśmiecha. Ciągle są w rozjazdach wyjaśnia i znowunakłada błyszczyk na usta. Ale mi to pasuje, bomogę robić, co chcę i z kim chcę, bez żadnychzasad.Ponieważ ciągle ktoś mi narzuca jakieś zasady,życie bez nich wydaje się bueno. OMG, ty i twój brat wyglądacie jak blizniacy mówi Lacey, gdy Alex podchodzi do mustanga. Nie widzę podobieństwa odpowiadam iotwieram drzwi.Madison i Lacey też wysiadają.Spodziewają się, że je przedstawię? Stoją przedemną, a nieskazitelna skóra pokryta makijażembłyszczy w słońcu. Dzięki za podwózkę mówię.Obie mnie ściskają.Madison ekstramocno idłużej.To zdecydowanie sygnał, że jestzainteresowana.Alex chyba nie rozumie, co tu robię z dwiemalaskami.Otaczam ramionami Madison i Lacey. Cześć, Alex, to są Madison i Lacey.Dwienajseksowniejsze laski w liceum.Pochylają głowy na powitanie i posyłająAleksowi promienne uśmiechy.Ayknęłykomplement, chociaż nie trzeba imprzypominać, że są wystrzałowe, bo same towiedzą. Dzięki za podwiezienie brata mówi Alex,po czym wraca do środka.Gdy dziewczyny odjeżdżają, wchodzę dosklepu.Brat robi coś przy przednim zderzakuSUV-a, który jest mocno potrzaskany powypadku. Jesteś sam? pytam. Tak.Pomóż mi to zdjąć. Podaje minarzędzia.Naprawiałem już z Aleksem samochody wwarsztacie kuzyna Enrique.To była jedna zniewielu rzeczy, które chroniły nas przedkłopotami.Brat i kuzyn nauczyli mniewszystkiego, co wiedzieli o samochodach, areszty dowiedziałem się sam, kiedy rozkładałemna części stare gruchoty.Wsuwam głowę pod pokrywę SUV-a iodkręcam śrubki.Przez chwilę słychać tylkobrzęk metalu i przenoszę się w myślach dowarsztatu Enrique w Chicago.Pracujemy zAleksem ramię w ramię. Miłe dziewczyny mówi w końcuironicznie. No wiem.Pomyślałem, że zaproszę obie nabal absolwentów. Wsuwam śrubokręt do tylnejkieszeni. Ach, muszę ci coś powiedzieć.Kiarazaprosiła mnie wczoraj na ciasteczka. Dlaczego nie poszedłeś? Bo nie chciałem, ale i tak odwołałazaproszenie.Alex patrzy na mnie znad zderzaka. Tylko nie mów, że zachowałeś się jakkompletny pendejo. Trochę się z niej nabijałem i tyle.Jak jeszczeraz będziesz mi załatwiał eskortę, to najpierw sięupewnij, żeby nie nosiła wyciągniętych koszulekz głupimi napisami.Kiara przypomina mijednego kolesia, którego znałem w Chicago,Alex.Nawet nie wiem, czy jest dziewczyną. Mam to ud-d-dowodnić? Od drzwi rozlegasię głos mojej byłej przewodniczki.O, do diabła.6.KiaraTak mówi Carlos, podejmując wyzwanie zrozbawionym wyrazem twarzy. Udowodnij.Alex podnosi dłoń. Nie.Nie trzeba.Popycha brata na samochód i mamrocze cośpo hiszpańsku.Carlos odpowiada mu półgłosem.Nie mam pojęcia, co mówią, ale nie sązadowoleni.Ja też nie jestem.Nie mogę uwierzyć, żeznowu się jąkam.Wkurza mnie jak diabli, żeprzez Carlosa zacinam się z nerwów.To znaczy,że ma nade mną władzę i to mnie złości.Niemogę się doczekać piątku.Zrealizuję w końcuoperację Ciasteczko.Muszą tylko być czerstwe,bo inaczej się nie uda.Najważniejsze, że wcalesię tego nie spodziewa.Alex, poirytowany, zostawia Carlosa wspokoju i wyjmuje pudełko spod lady [ Pobierz całość w formacie PDF ]

download * ebook * pdf * do ÂściÂągnięcia * pobieranie

Tematy