[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Jednakże trzecia mała świnka okazuje się bardziej przezorna i wytrwała niż jejrodzeństwo.Buduje domek z cegieł, którego wilk nie może zdmuchnąć.W wersjach bardziejwspółczesnych dwie pierwsze świnki nie zostają zjedzone, lecz przeprowadzają się do trzeciej świnki.W wersji komercyjnej zabijają wilka i sprzedają jego futro.„Brzydkie kaczątko” (1843)„Brzydkie kaczątko” to historia o cierpliwości i mocy przeobrażeniowej czasu.Brzydkie kaczątko wykluwasię na podwórzu między kaczkami i wierzy, że samo również jest kaczką.Kaczątko nigdzie nie pasujei wreszcie opuszcza podwórze, wstydząc się za siebie i czując się nic nie warte.Z trudem przeżywa ciężkązimę, a po zimie spotyka stado łabędzi, które uważa za oszałamiająco piękne.Choć kaczki na podwórzubyły wobec niego okrutne, łabędzie okazują brzydkiemu kaczątku ciepło, miłość i szacunek.Na początkuzastanawia się (ono), dlaczego łabędzie traktują je tak dobrze.Wreszcie, pewnego dnia brzydkie kaczątkospogląda na taflę wody i widzi swoje odbicie.Jest zaskoczone i przejęte, widząc że czas przemienił jew pięknego łabędzia.„Piotruś Pan” (1902)„Piotruś Pan” to opowieść o magii teraźniejszości i chłopcu, który nie chce dorosnąć.Nie dorastając,Piotruś unika orientacji na przyszłość, niezbędnej do poradzenia sobie z oczekiwaniami i obowiązkamidorosłości.W powieści, Wendy – miłość życia Piotrusia – powraca z Nibylandii do świata rzeczywistego.Mija 20 lat i Piotruś – wciąż będący chłopcem – powracając do świata rzeczywistego, odkrywa, że podczasgdy on pozostał dzieckiem, Wendy dorosła.Piotruś szlocha, kiedy dowiaduje się, że podczas gdy on niechciał dorosnąć, Wendy wyszła za mąż i urodziła dzieci.Ostatecznie brak zgody Piotrusia na dorastanieuniemożliwia mu prowadzenie normalnego życia.Większość wersji teatralnych skupia się na magiiteraźniejszości, wciąż niezmiennie uwodzącej zarówno dzieci, jak i rodziców.„Kopciuszek” (860 n.e.w Chinach, 1697 we Francji, 1950 w Stanach Zjednoczonych)„Kopciuszek” od wieków jest opowiadany na całym świecie.Wersja stworzona w 1950 roku przez WaltaDisneya podkreśla wagę punktualności.Kopciuszek przekracza dany jej czas i o północy wciąż jest na balu.W rezultacie jej przepiękna suknia zamienia się w łachmany, służba w myszy, a kareta w dynię.Morałpłynący z bajki o Kopciuszku mówi o tym, że punktualność może wynieść żyjących wśród nas wieśniakówdo godności równej monarchom.Inny morał głosi, że zawsze należy kierować się poczuciem czasu,ponieważ, poddając się jednej chwili ulotnej przyjemności, można stracić wszystko.„Rip Van Winkle” (1819)„Rip Van Winkle” opowiada o potrzebie mądrego wykorzystania czasu, który można inaczej utracić nazawsze.Pewnego dnia, uciekając przed swoją swarliwą żoną, Rip decyduje się uciąć sobie drzemkę poddrzewem.Śpi przez 20 lat, a kiedy się budzi, odkrywa, że jego żona nie żyje, a przyjaciele odeszli.Przesłanie jest jasne: nie prześpij swojego życia, bo będziesz tego żałował.Korzystaj mądrze i dobrzez danego ci czasu i rozwiązuj swoje problemy, zaraz po tym, jak się pojawiają.Nie ignoruj ich i nie prześpij.Jednakże jednostki nie żyją już w zamkniętych, izolowanych osadach.Na dobre i złenależymy wszyscy do globalnej wioski.Rezultat będzie zależał od działań podejmowanychprzez nasz kraj i inne państwa, a także od dostrzeganego przez nas zagrożenia dla naszegoczasu na ziemi.Przeciwdziałanie zmianomZmiana zawsze wiąże się z wymaganiami, jest w przeważającej mierze niepożądana i niesposób jej uniknąć.Jak 2500 lat temu powiedział Heraklit: „Tylko zmiana jest niezmienna”.„Niezależnie od tego, jak bardzo chcielibyśmy, żeby było odwrotnie” – mógłby dodać.Współcześni myśliciele zgadzają się, wskazując jako najbardziej problematyczny stopieńtej zmiany.Na przykład, ponad 40 lat temu, psychologowie zajmujący się organizacjami,Warren Bennis i Philip Slater, twierdzili, że świat zmienia się tak szybko, że wszystko –kariery zawodowe, domy, role i obowiązki – nabierze wkrótce charakterutymczasowego[22].Bardziej współcześnie, James Gleick udowodnił w swoimmistrzowskim popisie Faster[23], że wszystko przyspiesza.Na szczęście, jeśli wszystkoprzyspiesza, zachowując to samo tempo, względna relacja między rzeczami pozostaje stała.Argumenty Gleicka powielają te przedstawiane przez Bennisa, Slatera i Alvina Tofflera,którzy uważali, że tempo życia przyspiesza oraz że zbyt duża ilość zmian w zbyt krótkimczasie może doprowadzić nas do choroby.W rzeczywistości, zdrowotne plagiwspółczesnego życia – niektóre typy raka, choroby serca i nadciśnienie – to choroby, naktóre ogromny wpływ wywiera stres.Toffler przekonuje, że w przyszłości napór zmianmoże doprowadzić do stanu, który nazwał „szokiem przyszłości”.W najprostszychsłowach, szok przyszłości wynika ze zbyt dużej ilości zmian w zbyt krótkim czasie.Jednostki doświadczają szoku przyszłości jako stresu, niepokoju, dezorientacji, którez kolei wpływają na relacje osobiste i instytucje społeczne[24].Jednakże zmiana nie jest niczym nowym.Takimi lub innymi sposobami ludziei społeczeństwa radzili sobie z nią od zarania dziejów.Na przykład starożytne imperiumegipskie radziło sobie ze zmianą, unikając jej.Charles Van Doren pisze następująco:Egipcjanie mieli wielki sekret, o którym nie zapomnieli przez trzynaście wieków.Obawiali się i nienawidzili zmian,i unikali ich tak bardzo, jak to możliwe[25].Rzeka zmian, trzymanych przez Egipcjan na uwięzi, to nic w porównaniu zewzbierającym morzem, które zalewa nas dzisiaj.Ale pomysł bicia na alarm przedniebezpieczeństwem zmiażdżenia przez przyszłość, również nie jest nowy.Podczas gdyczęsto patrzymy w przyszłość z obawą, jesteśmy na ogół znacznie bardziej wyrozumialiwobec przeszłości.Ani nasze niespokojne spoglądanie w przyszłość, ani nostalgicznewizje przeszłości nie wydają się uzasadnione.Ci, którzy porównują epokę, do której trafili, ze złotym wiekiem istniejącym jedynie w wyobraźni, mogą mówić o upadkui degrengoladzie; jednak żaden z ludzi, którzy posiadają trafną wiedzę o przeszłości, nie będzie skłonny do rysowaniaponurych lub przygnębiających wizji teraźniejszości
[ Pobierz całość w formacie PDF ]