[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Stwierdzono to zjawisko w sławnej komnacie królewskiej piramidy Cheopsa.Możecie przeprowadzić tego rodzaju próby z produktami żywnościowymi umieszczonymi w modelu piramidy, jednak przy zachowaniu dwóch warunków.Model piramidy musi wykazywać ściśle określony kąt nachylenia, a dwie równoległe krawędzie podstawy muszą być skierowane dokładnie w kierunku północno-południowym.Jednym z moich najbardziej znaczących przeżyć, a może nawet największym doznaniem, były chwile spędzone w piramidzie Cheopsa, gdy leżałem samotnie w sarkofagu w komnacie królewskiej.Jeżeli niezmiennie nalegam, aby każdy człowiek praktykujący Hunę wzniósł nad sobą piramidę, to szczególnie dlatego, iż dzięki przeżyciom w komnacie królewskiej doszedłem do całkowitego przekonania o boskim charakterze tej budowli.Więcej nie mogę powiedzieć na ten temat w ramach niniejszego opracowania.W tym miejscu odsyłam Czytelnika do prac poświęconych piramidom.WizualizacjaWizualizacja jest czwartym instrumentem praktyki Huny, Pierwszym była energia many, drugim - sznur aka, a trzecim - światło.Piątemu duchowemu narzędziu - procesowi oczyszczania kala - poświęcony jest osobny rozdział.Uzmysławianie, czyli „wizualizacja", pochodzi od łacińskiego słowa videre - widzieć.Okulista przez visus określa ostrość wzroku.Wszystkie te wyrażenia nie mają nic wspólnego z uzmysławianiem, ponieważ pod tym pojęciem rozumiemy uwolnione od fizycznego oka, od optyki - plastyczne wyobrażenie zjawiska oczyma duszy.Dlatego też niewidomy, który wcześniej widział, może uzmysłowić sobie wszystko lepiej niż człowiek o zdrowej sile wzroku.Do czego potrzebne jest uzmysławianie? Służy ono do obrazowego przedstawienia za pomocą obrazu lub symbolu niższemu Ja toku myślowego, który wyjaśniamy mu słowami, oraz do zakotwiczenia go w jego pamięci.Niższe Ja rozumie nasze słowa, nie może jednak naśladować ich zgodnie z treścią.Zastępujemy więc myśl lub całe zbiory myśli - które w języku Huny nazywamy gronami myśli -przez symbol.W ten sposób niższe Ja może w każdej chwili postępować za naszym biegiem myśli za pośrednictwem odpowiedniego symbolu, a nawet pracować nad nim.Za pomocą symbolu lub obrazu ułatwiamy mu tę pracę.Wyjaśnijmy to na przykładzie.Uzmysławianie należy do ćwiczeń, które możemy wykonywać na podstawie wydrukowanych wskazówek, dostarczonych nam przez książkę.W tym celu naszkicowałem żaglówkę.Jest to najprostsza forma żaglówki.Jeśli do uzmysławiania wykorzystujemy jakiś przedmiot lub rysunek przedmiotu - jak w tym przypadku - możemy ułatwić sobie pracę, zastanawiając się, czy dany przedmiot służy do jakiegoś celu, a jeśli tak, to do jakiego.W przypadku łódki zacznijmy od góry.Widzimy najpierw małą chorągiewkę, która wskazuje sternikowi kierunek wiatru.Następnie z lewej strony spostrzegamy ster i drążek, który chwyta się, aby ruszać sterem.Dalej wyraźnie rozpoznajemy żagiel, a poniżej niego bom.Żagiel przymocowany jest do masztu bomu.Bom jest ruchomy.Poza tym na prawo widzimy gruby maszt, który utrzymuje żagiel, a poniżej górną krawędź łódki, jak również jej dziób i szeroką linię wody.Woda zaznaczona jest falistymi liniami, których jednak nie będziemy oglądać dokładnie ze wszystkimi szczegółami, ponieważ nie jest istotne, czy linie te będą narysowane w ten, czy inny sposób.Wizualizacja oznacza postrzeganie wzrokiem danego przedmiotu, krajobrazu lub przedstawienia oraz późniejsze przywoływanie go sobie w duchu z zamkniętymi oczami.Widzimy wtedy duchowym, tzw.trzecim okiem, pewnego rodzaju ekran, który wyobrażamy sobie nad środkowym punktem czoła, ponad brwiami.Trzecim okiem „widzimy" na nim dostrzeżony wcześniej optycznie obraz.W celu utrwalenia optycznego obrazu, a następnie uzmysłowienia go, należy zawsze posuwać się w tym samym kierunku: z prawej strony do lewej, z lewej na prawą, z góry na dół albo odwrotnie.Podczas odtwarzania obrazu żaglówki możecie postępować dowolnie.Ja posuwam się z dołu do góry, ponieważ wydaje mi się to logiczne.Na początku podążajcie w myślach za mną.Najpierw widzimy prostą grubą linię wody z falami; to jeden obraz.Następnie spostrzegamy górną krawędź łódki.Z prawej strony przebiega linia przedniej krawędzi dziobu -lekko w lewo ku dołowi do wody; jest to znowu funkcjonalna jedność.Po lewej stronie widzimy ster z uchwytem, drążkiem sterowniczym i wiemy, że ster może obracać się dokoła osi.Spoglądamy teraz na maszt
[ Pobierz całość w formacie PDF ]