[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Pózniej w roku 34 wcielono do imperiumZajordanię401.Gasnęły widocznie w Rzymie sympatie dla %7łydów.Cóż im zarzucano? Przede wszystkim raziło opiniępubliczną (która istniała jeszcze za Augusta i której on nie lekceważył), że kłaniają się zawsze temu, kto górąwedług powiewu wiatru".Zapoznano się już widocznie, (jak przedtem Grecy) z ich monolatrią i wysnuto z niejwniosek, że są ekskluzywni, pozbawieni uczucia względem ludzi poza swymi ziomkami.Zarzucano im wprostnienawiść do rodu ludzkiego, stwierdzono, że nie zdziałali niczego dla kultury, że nie dokonali ani jednegoodkrycia naukowego.Spostrzeżono już, że się uchylają od podatków i stronią od wojska, a za to szerząprzekupstwo pośród urzędników.To wszystko zarzucano im za cesarza Augusta, przed dziewiętnastu i półwiekami402.397Pi 497398Pi 509-511399Tr S 36-37400Tr S 77401Pi 572, 575, 584402Mo 108.114Print to PDF without this message by purchasing novaPDF (http://www.novapdf.com/) Współczesny wielki" geograf Strabon zwracał uwagę, jako niełatwo znalezć miejsce na ziemi, któreby niebyło przyjęło tego ludu i nie doznało jego przewagi403.Za Tyberiusza odwróciła się fortuna żydowska, gdy wielkorządcą był Sejan, jawny ich wróg.Podzielającobawy Strabona przed ich liczebnością i poglądy antysemity Aniona, skazał ich w roku 19 na wygnanie z Italii;wywieziono wówczas na Sardynię cztery tysiące %7łydów404.Za Caliguli (37-41) tłumne nieporozumienia pomiędzy %7łydami a Grekami stały się w Aleksandrii czymśpowszednim.Zaszedł jednak wypadek zasadniczej opozycji ze strony %7łydów; gdy żądali od nich, żeby wbożnicach umieścili popiersie cesarskie.Rozkaz tyczył także (czy raczej przede wszystkim), świątynijerozolimskiej, lecz tam namiestnik Syrii nie wykonał go, przewidując złe następstwa.Chodziło tedy o domymodlitwy i zebrań w samej Aleksandrii.405 Istniały w Aleksandrii bożnice, owe domy modlitwy, nie będącejednak przybytkami Pana", obchodzące się bez obrządków kapłańskich.Wyprawiano delegację do Rzymu,stawiając na jej czele najwybitniejszego uczonego, Philona z Aleksandrii (żył od mniej więcej 20 r.przedChrystusem do 55 r.po Chrystusie).Philo uchodził za najbardziej zhellenizowanego spośród %7łydów.Wielka to pomyłka.Nie ma w nim nichelleńskiego prócz języka.Oddawał się naukom świeckim i filozofował, lecz robił to prawowiernie, w niczymnie wykraczając poza żydowski sakralizm.Interpretując i Homera i Zakon alegorycznie, potwierdził dokonanejuż dawniej odkrycie, jako cała filozofia grecka wyprowadza się z Tory, a Platon czerpie z Mojżesza406.Skoroma słowa uznania dla filozofii greckiej za to i dlatego, iż uważa ją za gałąz z pnia żydowskiego, z Tory, azatem mieści się w tym teza, jako nie ma nauki poza Torą, ni bez Tory.Mamy tu tylko nowy żydowski objawsakralizacji nauki.Philo jest umysłem na wskroś orientalnym.Zwiatopogląd jego polega na obmyśleniu nowej odmiany wzapatrywaniach, jakoby człowiek nie mógł pozostawać w stosunku bezpośrednim z Bogiem, lecz żepośredniczą szeregi istot o naturze wyższej od człowieka.Rozwijał angelologię żydowska, przyjętą od Persów,kombinując ją z hipotezą wcielonych platońskich idei.Można uważać go za przedsłannika neoplatonizmu.Ujmując to ze stanowiska historii religii trudno oprzeć się wrażeniu, że Philo zbaczał do semantyzmu, a zatemwychylał się poza podstawy judaizmu.Nie tylko nie zdawał sobie z tego sprawy, lecz przywiązywał wagę dotego, by pozostać w szrankach prawowierności (ten brak konsekwencji miał się pózniej stać cechą całegożydostwa).Nie bardzo zhellenizowani byli %7łydzi aleksandryjscy, skoro w roku 36 wybuchły tam krwawe rozruchyantyżydowskie.Na takim też tle nabywał nakaz umieszczenia posągu cesarskiego w bóżnicy, tym bardziejznaczenia zasadniczego.Nie o cesarskie popiersie chodziło, lecz w ogóle o jakąkolwiek rzezbę lub obraz.Wyprawiano więc poważne i dobrze przygotowane poselstwo do Rzymu.Philon miał być rzecznikiem.Przybyli do Rzymu w roku 42, po zgonie Caliguli, lecz następca jego, Claudius (41-54) nie był mniejnieprzyjemnym dla Izraela.Spotkali się z brutalną odmową, a co gorsza z edyktem cesarskim, w którym sąnazwani chorobą wszechświatową 407.Uważano ich tedy za ciało obce, pozostające poza światemhellenistycznym, chociaż posługiwali się w mowie i w piśmie językiem kojne".W memoriale, jaki Philon przywiózł do Rzymu, stwierdza on, że nie wolno żadnemu rzezbiarzowi nimalarzowi, mieszkać między %7łydami i solidaryzuje się z tym zakazem, jako z przepisem religijnym408.Jakżeżuważać tych %7łydów i samego Philona za zhellenizowanych?", skoro nie przejednała ich ani sztuka grecka?Rzekoma asymilacja" nie sięgała poza język i obyczaj.Charakterystycznym to jest dla stosunków403Mo 110404Mo 127, 178405405 Pi 592.406Tr L II 150; Zi II 106-109407Zi II 95408Tr L II 17Print to PDF without this message by purchasing novaPDF (http://www.novapdf.com/) palestyńskich, że dynastia Herodów umiała dopilnować swych interesów nawet wtedy, gdy lud żydowskiprześladowano.Ten sam cezar Claudius oddał całe dziedzictwo po Herodzie I jego wnukowi, Agrypie I
[ Pobierz całość w formacie PDF ]